رابطه‏ هایى که موجب کشف اسرار اجرام فضایى، از لحاظ وزن و حجم گردید از این قرار است:

۱- رابطه حرکت با جرم: این رابطه، به قانون جاذبه بستگى دارد. به این معنا که اگر سرعت حرکت جسمى را که به گرد جسم دیگرى در فاصله مخصوصى گردش مى‏کند، یا فاصله آن را به دست بیاوریم، می‏توانیم مقدار جرم جاذب و مجذوب را بفهمیم.

براى توضیح این مطلب به فرمول جاذبه، که در بحث قانون جاذبه ذکر شد، مراجعه کنید.

۲- رابطه میزان درخشندگى با جرم: دانشمندان در ضمن مطالعه درباره اوضاع و خصوصیات ستارگان به وجود رابطه‏اى میان میزان درخشندگى و جرم بسیارى از ستارگان پى بردند؛ مثلا این نکته را به دست آوردند که ستاره شعرى چهل برابر خورشید درخشندگى، و ۵/۲ برابر آن جرم دارد، و از این موضوع به رابطه‏اى میان میزان نورانیت و جرم پى بردند، و آن را به عنوان یک اصل تعمیم دادند که توضیح کامل آن را در فصل نور ستارگان مطالعه خواهیم کرد.

۳- رابطه جرم با حجم: دانشمندان پس از به دست آوردن جرم یک جسم، از راههایى که ذکر گردید، در راه به دست آوردن عناصرى که آن جسم را تشکیل داده است، گام برداشتند. این مسئله را به وسیله دستگاه تجزیه نور (طیف نما) حل کردند، زیرا به وسیله این دستگاه، عناصرى که جسم درخشنده را تشکیل داده است به دست مى‏آید

از طرفى چون مابین وزن مخصوص هریک از عناصر، و حجم آن رابطه‏اى وجود دارد، لذا پس از فهمیدن وزن هر جسمى، با توجه به عناصرى که آن را تشکیل داده است به دست آوردن حجم آن به آسانى صورت مى‏گیرد؛ مثلا ما از راه وزن مخصوص اجسام، مى‏دانیم که یک کیلو طلا و یا یک کیلو آهن چه قدر حجم دارد. حال اگر بدانیم فلان جسمى که مقدار معینى وزن دارد، از چه مقدار طلا و چه مقدار نقره تشکیل شده است، فورا به دست می‏آوریم که حجم آن چه اندازه است.